maandag 20 juli 2015
De laatste kaart?
This is your last card. I dont see the use of sending you any if you’ve no book to put them in. The dogs send you their love. I expect more snow soon. E.
Een kaart om te koesteren, deze litho van de gebroeders Seghers uit Antwerpen. Ik heb lang getwijfeld om ze te kopen, enerzijds gecharmeerd door de tekst, anderzijds wat afgeschrikt door de prijs (oorspronkelijk meer dan 4 Britse pond). En dan was ze ineens afgeprijsd, en dan kocht ik ze van Edward in Wales en na meer dan vier weken was ze nog altijd niet toegekomen. Verloren in de post, dachten we, en Andrew had me het geld al teruggestort (God, bless that Welshman!) toen na enkele dagen de kaart toch in de bus viel. Het geld dan maar terug teruggestort aan Andrew.
Een zekere E. stuurt deze kaart waarschijnlijk aan zijn vrouw, en het zal wel niet de eerste zijn geweest, maar waarschijnlijk wel de laatste. Want ze heeft geen boek om ze in op te bergen. Het bericht zelf is een prachtige cocktail. Van wrevel, omdat ze de postkaarten die hij stuurt niet de nodige zorg kan geven. Gemengd met een liefdesboodschap van de honden. En als afsluiter het onvermijdelijke nieuws over het weer.
Geen How are you, dear? of I miss you! maar een onbeschaamd met-de-deur-in-huis-vallen: van mij moet je geen kaart meer verwachten! Het deed me denken aan de communicatie tussen partners die al vele jaren samenwonen. In hun conversaties is er dikwijls geen plaats meer voor enige omzichtigheid, een buitenstaander ervaart die als brutaal. En o ja, zien doen ze elkaar nog graag, maar dat wordt niet meer rechtstreeks gezegd, je moet het lezen, verborgen in andere boodschappen. The dogs send you their love. En dan gooien ze het vlug over een andere boeg (laten we het maar over het weer hebben...).
Van waar precies de kaart is verzonden, is niet duidelijk. Ze draagt geen postzegel, noch een afstempeling. Is ze verzonden in een omslag? Is ze vertrokken van het vasteland – Antwerpen? Ook afzender en bestemmeling zijn niet helemaal zeker.Gaat het om kolonel Alfred Thrale Perkins (wiens dagboeken bewaard worden in het Somerset Heritage Centre) en zijn vrouw, Mary Frances Falls die volgens de Census (volkstelling) van 1901 op het adres 99, Sydney Place, Bath woonde(n)?
Het is alleszins niet de laatste kaart die ik zal kopen van Andrew.
Abonneren op:
Posts (Atom)